Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Urodziłam się w tej kamienicy po wojnie. Bardzo możliwe, że lista lokatorów jest przedwojenna. Klatka schodowa była w czasie wojny wypalona, ale może ogień oszczędził bramę. W zasadzie powinno być 16 mieszkań plus dwa na parterze i dwa (jednoizbowe) w suterynie. Oczywiście po wojnie sytuacja się zmieniła. W conajmniej pięciu mieszkaniach mieszkało 10 rodzin, tak że akurat się zmieściliśmy w tej drewnianej liście lokatorów (była oszklona).

Może jeszcze słowo o samej kamienicy. Przed wojną była winda. Ponieważ spłonęła (razem z dachem) mój ojciec z sąsiadami ściągnęli ją, zdemontowali a szyb windowy mieszkańcy zamienili na komórki (dorobili drewniane sufity-podłogi). Podobno schody były wykładne dywanem. Eleganckie, potrójne okna na klatce we wczesnych 60tych latach, podczas remontu (malowania na olejno) zamieniono na obecne, otwierane pionowo. Przed wojną na podwórku były garaże wykończone na dachu kamiennymi skrzynkami na kwiaty . Po wojnie zostały jeszcze resztki tych skrzynek, w garażach urządzono warsztaty, najczęściej ślusarskie. Mieszkania były dwupokojowe o różnym metrażu, z łazienką, balkonem, kuchnia z wnęką dla służącej, ciepła woda z bojlera, który wisiał w kuchni.

Właściciel - Z. Bychowski, N. Gurwicz (?).
Budowa - 1938.

Stan 1945 - bez dachu.