Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

22 stycznia, wtorek, 19:00.
   
    Warszawa, Park Traugutta, rĂłg ul. Sanguszki i ul. Zakroczymskiej, vis a vis PaĂąstwowej WytwĂłrni PapierĂłw WartoÂściowych

    W nocy z 22 na 23 stycznia 2013 r. minie dokÂładnie 150. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego. Sejm Republiki Litewskiej ogÂłosiÂł z tej okazji rok 2013 rokiem Powstania Styczniowego. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej takiej uchwaÂły nie podj¹³, skÂładajÂąc w ofierze pamiĂŞĂŚ historycznÂą na oÂłtarzu Âźle pojĂŞtych dobrych stosunkĂłw z RosjÂą. ZasÂłoniÂł siĂŞ przy tym Regulaminem Sejmu, ktĂłrego przecieÂż Âżaden inny organ mu nie narzuca. StosownÂą uchwa³ê podj¹³ Senat, jednakÂże z uwagi z uwagi na, de facto podrzĂŞdnÂą rolĂŞ Senatu trudno uznaĂŚ, Âże uchwaÂła ta nadaje rocznicy wolnoÂściowego zrywu PolakĂłw wÂłaÂściwÂą dla niej rangĂŞ.
Wobec takiego stanowiska w³adz paùstwowych tym wiêkszy obowi¹zek spoczywa na spo³eczeùstwie, czyli na nas, aby nale¿ycie uczciÌ pamiêÌ tych, którzy za wolnoœÌ naszej Ojczyzny zap³acili zdrowiem, wolnoœci¹ oraz ¿yciem. St¹d niniejsza inicjatywa, aby wieczorem 22 stycznia 2013 r. umieœciÌ na miejscu straceù przywódców Powstania œwiat³o pamiêci w postaci zniczy. Godzina podana zosta³a orientacyjnie. PrzychodziÌ mo¿na 22 stycznia 2013 r. najlepiej ju¿ po zmroku a¿ do rana 23 stycznia 2013 r.
Wydarzenie to nie jest zgromadzeniem. Po prostu zapalamy znicz i idziemy dalej do swoich zajĂŞĂŚ.

BARDZO WAÂŻNE: Informacje o wydarzeniu proszĂŞ przekazujcie dalej. Od tego bowiem zaleÂży skala caÂłego wydarzenia. Wydarzenie jest wydarzeniem publicznym, wiĂŞc kaÂżdy moÂże deklarowaĂŚ swĂłj udziaÂł i zapraszaĂŚ innych do uczestnictwa.

OprĂłcz tego znicze moÂżna teÂż paliĂŚ w innych miejscach. Rada PamiĂŞci Walk i MĂŞczeĂąstwa przygotowaÂła specjalnÂą mapkĂŞ miejsc pamiĂŞci w caÂłej Polsce: http://groby.radaopwim.gov.pl/results/?okres=38
ZachĂŞcam do wziĂŞcia udziaÂłu w poniÂższym wydarzeniu. UzupeÂłnia siĂŞ ono z naszym, a uÂłatwia teÂż obchody 150 rocznicy Powstania Styczniowego osobom z innych miast niÂż Warszawa. WarszawiakĂłw teÂż oczywiÂście zachĂŞcam do udziaÂłu: https://www.facebook.com/events/525715614113075/

Nadzieje PolakĂłw na odzyskanie niepodlegÂłoÂści po tzw. „nocy Paskiewiczowskiej” bĂŞdÂącej efektem klĂŞski Powstania Listopadowego obudziÂły siĂŞ na nowo wraz z przegranÂą Rosji w wojnie krymskiej w 1856 r. WÂładze carskie przeprowadziÂły na terenie caÂłego Imperium Rosyjskiego szereg reform, w tym uwÂłaszczenie chÂłopĂłw. Warto zauwaÂżyĂŚ, Âże ta ostatnia reforma nie dotyczyÂła KrĂłlestwa Kongresowego. WÂładze carskie, na ktĂłrych czele w 1855 r. stan¹³ car Aleksander II, jednak na nowo zaczĂŞÂły respektowaĂŚ autonomiĂŞ KrĂłlestwa Polskiego i nieco poluzowaÂły cugle. Polakom to nie wystarczaÂło. Uznali, Âże Polska powinna na nowo staĂŚ siĂŞ paĂąstwem niepodlegÂłym. Sytuacja w kraju stawaÂła siĂŞ zatem coraz bardziej napiĂŞta. WyksztaÂłciÂły siĂŞ wĂłwczas dwa stronnictwa: „czerwonych” oraz „biaÂłych”. Stronnictwo czerwonych d¹¿yÂło do zbrojnej konfrontacji z zaborcÂą, podczas gdy „biali” stawiali na stopniowe poszerzanie zakresu niezaleÂżnoÂści KrĂłlestwa Polskiego drogÂą stricte politycznÂą. W 1861 r. namiestnik KrĂłlestwa generaÂł hrabia Karol Lambert wprowadziÂł stan wojenny na obszarze KrĂłlestwa.
Wobec wzmagaj¹cych siê nastrojów antyrosyjskich gro¿¹cych wybuchem buntu pe³ni¹cy funkcjê naczelnika rz¹du cywilnego Królestwa Polskiego hrabia Aleksander Wielopolski zarz¹dzi³ pobór do wojska rosyjskiego na terenie Królestwa, tzw. brankê. Decyzja ta sta³a siê bezpoœredni¹ przyczyn¹ wybuchu Powstania. Tysi¹ce m³odych mê¿czyzn opuœci³o wówczas swoje domy i posz³o w las, by stawiÌ opór w³adzy. 22 stycznia 1863 r. Tymczasowy Rz¹d Narodowy (dzia³aj¹cy ju¿ od 1862 r. jako Komitet Centralny Narodowy) wyda³ manifest og³aszaj¹cy wybuch Powstania. Do walki wezwani zostali mieszkaùcy przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. Jednym z postanowieù zawartych w manifeœcie by³o uw³aszczenie ch³opów na terenie Królestwa. 1 lutego 1863 r. Powstanie ogarnê³o te¿ Wielkie Ksiêstwo Litewskie.
Dzia³ania powstaùców polega³y przede wszystkim na prowadzeniu wojny partyzanckiej. Przewaga Rosjan przes¹dzi³a o klêsce Powstania, które trwa³o do wiosny 1865 r. Zginê³o ok. 30 tysiêcy jego uczestników. Powstanie mimo klêski przyczyni³o siê do uw³aszczenia ch³opów. W³adze carskie, chc¹c zniechêciÌ ludnoœÌ ch³opsk¹ do Powstania, przeprowadzi³y na terenie Królestwa reformê uw³aszczeniow¹, któr¹ zapowiadali organizatorzy Powstania. By³ to ostateczny cios zadany systemowi feudalnemu i kamieù milowy w rozwoju cywilizacyjnym kraju.
Po Powstaniu w³adze wszczê³y represje wobec Polaków. Wielu uczestników Powstania zosta³o skazanych na œmierÌ. Dnia 5 sierpnia 1864 r. stracony zosta³ m.in. dyktator Powstania Romuald Traugutt. Wielu powstaùców zosta³o zes³anych na Sybir. W szko³ach wprowadzono politykê rusyfikacyjn¹, maj¹c¹ na celu eliminacjê jêzyka polskiego z ¿ycia publicznego i zast¹pienie go jêzykiem rosyjskim. W 1874 r. wbrew ustaleniom poczynionym na kongresie wiedeùskim Rosja zlikwidowa³a odrêbnoœÌ paùstwow¹ Królestwa Polskiego i usunê³a polskie god³o ze wszystkich instytucji publicznych.
W KrĂłlestwie Polskim aÂż do wybuchu pierwszej wojny Âświatowej utrzymano stan wojenny.

Ostatnio edytowany przez afmks (21.01.2013 09:34:57)