Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Tender nie ma zbiornika na wodĂŞ, czy skrzynie na parowozie sÂą jego uzupeÂłnieniem?

Bardzo Âładny

Mechanik Jarz±bek napisał:

Kamieù upamietniaj¹cy budowê ³¹cznicy przez wojska austriackie . £¹cznica umo¿liwia³a wjazd z linii warszawskiej na ³ukowsk¹ z pominiêciem stacji Dêblin. Jej nasyp jest doskonale widoczny do dnia dzisiejszego.

Pytanie tylko ktorej bo bylo dwie. O tym jak to w Deblinie bywalo z koleja ponizej, choc po prawdzie wiecej tam bialych plam i domyslow niz potwierdzonych informacji.

Mechanik Jarz±bek napisał:

WieÂżyczka

Druga wieza stoi prawie na przeciwko nowej szopy i z tego co pamietam to jest standardowa betonowa niemiecka wieza wodna jakich pelno w kraju.

Jak widac na zalaczonym obrazku kolej po raz pierwszy dotarla do Deblina (wtedy zwanego Iwangorodem) w 1876 za sprawa Drogi Zelaznej Nadwislanskiej (DZN). Mialo to prawdopobnie zwiazek z Twierdza Iwangorod, ktora to uzyskala polaczenie kolejowe z reszta Cesarstwa Rosyjskiego. Z tego okresu pochodzi dworzec i wieza wodna. Owczesnie twierdza skladala sie z cytadeli, dwoch redut (wybudowanych w latach 1837-47) oraz fortu przyczolkowego zwanego takze Fortem Gorczakowa (1847).

Rok pozniej zostala uruchomiona w calosci Droga Zelazna Nadwislanska. Mozna z pewnym prawdopodobienstwem zalozyc, ze w tym samym czasie oprocz dworca i wiezy powstaly warszaty kolejowe z trzystanowskowa szopa (z obrotnica). Szopa ta znajduje sie po przeciwnej stronie dworca na wysokosci peronow.
Prawdopodobnie mozna zalozyc, ze Droga Zelazna Nadwislanska nie byla jeszcze ukonczona w calosci. Brakowalo oddanych do uzytku stacji i mijanek w zwiazku z tym czas przejazdu z Lublina do Warszawy (Praga) w pierwszym roku dzialalnosci DZN wynosil 8 godzin 47minut (miedzy Lublinem a Praga byly tylko dwie stacje) by po dwoch latach skrocic sie do 6 godzin i 19 minut (9 stacji posrednich).

W 1879 (wedle innych zrodel w 1878) roku Rosjanie rozpoczeli gruntowna rozbudowe Twierdzy Iwongorod, powstalo 6 nowych fortow (I-IV). Ich budowe ukonczono w latach 1882-85. Mniej wiecej w tym samym czasie wybudowano zachodnia obwodnice stacji Iwangorod.

W 1885 roku oddano do uzytku Droge Zelazna Iwanogrodzko-Dabrowska (DZID). Twierdza Iwingorod powiekszyla sie o Fort Wannowskiego, ktory charakteryzowal sie tym, ze przez jego srodek biegla linia kolejowa. Tu trzeba zaznaczyc ze obie linie byly jednotorowe i szerokie.
W tym samym czasie w okolicy twierdzy powstal pierwszy staly drogowy most na Wisle (na polnoc od obecnego mostu drogowego). Razem z mostem kolejowym byly to dwa najbardziej na poludnie wysuniete mosty przez Wisle w Cesarstwie Rosyjskim. Nastepny most przez przez Wisle patrzac w dol rzeki to chyba dopiero w Krakowie. Rozbudowie ulegl rowniez wezel kolejowy. Szope rozbudowano do 5 (lub 6) stanowisk, powstaly liczne budynki administracyjne i mieszkalne dla rodzin urzednikow kolejowych.

Do wybuchu Wielkiej Wojny w 1914 jak moge domniemywac wybudowano jeszcze lacznice pozwalajaca na przejazd z DZID na DZN z pominieciem stacji Iwangorod. Na lewym brzegu Wisly we wsi Zajezierze wybudowano (od polowy lat 90-tych XIXw) koszary oraz rampe do zaladunku ludzi i sprzetu. Niewykluczone jest, ze powstala rowniez stacja Zajezierze. Na prawym brzegu Wisly wedle zrodel mowionych powstal przystanek Irena (na przeciwko cytadeli) oraz byc moze polaczenia waskotorowe wewnatrz samej twierdzy. Inne zdrodla mowione twierdza ze oprocz kominikacji wewnetrzej miedzy cytadela i poszczegolnymi fortami kolej waskotorowa przechodzila na lewa strone Wisly. Na chwile obecna brak potwierdzenia tych smialych tez w zdrodlach pisanych. Moze w grudniu bedzie cos wiecej na ten temat.

Po wybuchu Wielkiej Wojny, w pazdzierniku (9-25) 1915 roku na wschodnich rubiezach Twierdzy Iwangorod miala miejsce tzw Bitwa Deblinska w wyniku ktorej atakujace wojska austriackie zostaly odepchniete przez broniacych sie Rosjan. W wyniku tej bitwy smierc ponioslo okolo 100 tysiecy zolnierzy obu stron. W lipcu nastepnego roku wojska niemieckie realizujac ofensywe warszawska przekroczyly Wisle na polnoc od Iwanogorodu (w okolicy Ryczywolu). Wobec zalamania sie frontu pod Gorlicami Rosjanie zarzadzili ewakuacje twierdzy. Rosjanie zniszczyli wiekszosc fortow, nieoszczedzajac urzadzen kolejowych. Po wkroczeniu do Twierdzy Iwangorod wojsk niemieckich (4 sierpnia 1915) zostala ona przekazana (wraz z liniami kolejowymi) Austriakom. Austriacy przekuli wszystkie linie na przeswit normalny, kontynuowali rozpoczete przez Rosjan rozbiorke fortow oraz rozpoczeli naprwianie i uruchamianie komunikacji kolejowej.
W tym czasie istnial juz przystanek (a byc moze i stacja) Zajezierze. Istaniala stacja towarowa (mniej wiecej w miejscu obecnej stacji towarowej), przystanek na DZN (wedle zrodel mowionych o nazwie Irena), cos co nazwane jest stacja wojskowa i byc moze oznacza stacje lub rampe do zaladunku i wyladunku materialow wojennych. Powstala (tymczasowa jak mogĂŞ domniemywac) rowniez lacznica (oznaczona na zolto) laczaca DNZ i odgalezienie DZN do Lukowa bez koniecznosci wjazdu na stacje Iwangorod. Na polnoc od stacji wybudowano bocznice do kopalni zwiru, byĂŚ moÂże waskotorowa.
Niestety nie moge ustalic stuprocentowo autorow (Rosjanie, Niemcy, Austriacy) rozbudowy deblinskiego wezla.

Do konca wojny Austriacy/Niemcy rozebrali wiekszosc fortow (pozostwiajac najmniej uszkodzony Fort II), redut i innych budowli inzynieryjnych Twierdzy Iwangorod. Rozebrano tymczasowa lacznice i wybudowano inna na polnoc od stacji. Nie wykluczone, ze lacznica ta byÂła dwukierunkowa i umozliwiala wjazd na odgalezienie do Lukowa z obu stron (z kierunku warszawskiego i lubelskiego). Tu trzeba objasnic, ze kierunek warszawski lacznicy jest co najmniej watpliwy bo nie jest zaznaczony na zadnej mapie a jego istnienie wydedukowalem sobie analizujac zdjecia lotnicze. Zlikwidowany zostal przystanek o hipotetycznej nazwie Irena oraz bocznica do zwirowni. Po odzyskaniu przez Polske niepodleglosci w 1918 roku i po wycofaniu siĂŞ z Deblina i okolic wojsk niemieckich i austriackich Twierdze Deblin zajely tworzace siĂŞ wojska polskie a linie kolejowe przejelo panstwo. W roku 1920 na skutek wojny polsko – bolszewickiej miaÂła miejsce niespotykana chyba nigdzie indziej ewakuacja szerokotorowego taboru kolejowego przed nacierajacymi wojskami sowieckimi. Polegalo to na tym, iÂż tymczasowo przekuwano na rozstaw szeroki linie po ktĂłrych ewakuowany tabor miaÂł siĂŞ przemieszczac. W ten sposĂłb przekuto linie (na pewno) Siedlce – Lukow – Deblin – Bakowiec – Wysokie Kolo. Linia Bakowiec – Wysokie Kolo zostala prawie w calosci zapchana uwakuowanym w ten sposĂłb taborem (byÂło tego pare/parenascie kilometrow). Po przejechaniu takiego skladu ewakuacyjnego poszczegolne linie przekuwano z powrotem na tor normalny. Skad dokladnie ewakuowano tabor tego nie wiem, mogĂŞ siĂŞ domyslac, ze gdzies z polnocnych i srodkowych Kresow.
W 1921 roku w poddeblinskich Stawach zaczeto budowac Zaklady Amunicji co dalo poczatek Glownej Skladnicy Uzbrojenia nr 2 w Stawach. Na te okolicznosc powstal w Stawach poczatkowo przystanek (pozniej stacja) oraz bardzo rozbudowana siec bocznic prowadzacych do magazynow amunicyjnych. Wedle zrodel mowionych siec bocznic w lasach kolo Stawow liczyla sobie paredziesiat kilometrow.
O tym jak to wplynelo na rozwoj kolei w okolicach Deblina i paru innych rzeczach nastepnym razem.

Pozdrawiam serdecznie i amunicyjnie.

ksiezyc_nad_gieesem ....

Mechanik Jarz±bek napisał:

Bardzo ciekawe, wymaga tylko sprawdzenia w terenie ...... najlepiej z piszczaÂłkÂą.

Ja niestety jestem piszczalkowcem jestem nieczynnym. A w zasadzie to jestem bylym piszczalkowcem.

Mechanik Jarz±bek napisał:

A jeÂśli chodzi o wieÂże wodne w Deblinie to naleÂży je ustawiĂŚ chronologicznie:
- pierwsza, naprzeciw starej parowozowni po drugiej stronie peronĂłw / nie istnieje/
- druga - zbudowana w okresie m/wojennym /ta na zdjĂŞciu/
- trzecia - betonowa,zbudowana podczas okupacji, naprzeciwko parowozowni.

Dziekuje serdecznie za wyjasnienia.


Jak widac na zalaczonym obrazku na okolicznosc powstania Glownej Skladnicy Uzbrojenia nr 2 przebudowano calkowicie polnocna czesc deblinskiego wezla. Nie wykluczone, ze przebiegalo to w sposob nastepujacy: najpierw rozebrano w calosci obie polnocne lacznice (w kierunku do stacji Deblin i w kierunku warszawskim), a nastepnie wybudowano 3 nowe lacznice tak jak widac, mam nadzieje na rysunku. W tym samym czasie rozbudowano czesc towarowa stacji Deblin. I tyle na temat stacji Deblin sie dowiedzialem. Dzieje powojenne opisze jak zbiore troche wiecej materialow.
Ponizej kilka ciekawostek z Deblina:












Pozdrawiam serdecznie i nastepujaca.

ksiezyc_nad_gieesem ...

chrisfox napisał:

A ten u góry (nie chce mi siê po nocy sprawdzaÌ, jak on siê tam dok³adnie wabi³ - EW90?), sk¹d siê wzi¹³ w Dêblinie?

Podobno kiedys byl fragmentem pociagu sieciowego, ale glowy za to nie dam sobie uciac.

Pozdrawiam serdecznie i fragmentarycznie.

ksiezyc_nad_gieesem ...

..... i w Berlinie. Ale to teÂż dawne czasy.

chrisfox napisał:

DÂługo juÂż zresztÂą nie pojeÂździÂły...

Na liniach GdaĂąsk GÂł. - Wejherowo i GdaĂąsk GÂł. - Nowy Port / medialnie rozdmuchana unifikacja - zmiana napiĂŞcia na 3000 V i taboru - nastapiÂła bodajÂże w 1977 r./ , natomiast w Berlinie spotykaÂłem je jeszcze w poÂłowie lat dziewiĂŞĂŚdziesiÂątych ubiegÂłego wieku.

chrisfox napisał:

A teraz wszĂŞdzie te wstrĂŞtne kible

Teraz to siĂŞ nazywa Toi-Toi. I bardzo dobrze, Âże sÂą gdyz jak mawia stare przysÂłowie: ÂŚmierĂŚ i s.... nie wiadomo kiedy ciĂŞ nastanie
SzczegĂłlnie jedna Toi-Toi utwkiÂła mi w pamiĂŞci. Trzy lata temu, bĂŞdÂąc na pogrzebie wstÂąpiÂłem wÂłaÂśnie do takiego przybytku przed Cmentarzem Wojskowym na PowÂązkach. I po chwili to draĂąstwo zaczĂŞÂło siĂŞ przewracaĂŚ ....... dziĂŞki temu, Âże szybko przeniosÂłem ciĂŞÂżar ciaÂła na drugÂą nogĂŞ utrzymaÂłem rĂłwnowagĂŞ tego pudÂła i zarazem swojÂą........  A inaczej ...... ale byÂła by stypa

Kolejowo-fortyfikacyjnie. CaÂłkiem, jak u nas na Odolanach

takie Âładne zdjĂŞcie z eb - napisali, Âże to Modlin a to DĂŞblin