Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Zawsze, kiedy widzę takie zdjęcia, myślę sobie, że nieraz im dalej, tym lepiej widać... Swoją drogą, fascynujące.

Znalazłem stronę gminy Zakrzówek......

Mały cytacik:

Postanowieniem carskim z dnia 5 lipca 1866 r. ziemie nie objęte uwłaszczeniem - należące do folwarków Zakrzówek, Rudnik i Sulów oraz folwarku Krzczonów (z dóbr Lublin) i część lasów leśnictwa lubelskiego - nazwane Majoratem Zakrzówek, otrzymał rosyjski generał-adiutant Teodor Trepow. Z donacji tej nowo założone Towarzystwo Akcyjne Cukrowni „Zakrzówek” zakupiło 201 mórg i 12 prętów ziemi, na której w roku w 1875 wybudowało pierwszą w guberni lubelskiej wielkoprzemysłową fabrykę cukru. Jednak z powodu zadłużenia i braku surowca w 1887 r. cukrownia upadła. Cztery lata później nabył ją od Banku Państwa kijowski kupiec żydowskiego pochodzenia Markus Sachs. Zakład funkcjonował do roku 1932 (z przerwą w latach 1915-1922). Cukrownia zatrudniała od 240 do 520 robotników.
      Nieopodal cukrowni działalność produkcyjną prowadziły także mniejsze zakłady: browar, gorzelnia oraz fabryka mebli giętych.
      Z myślą o najmłodszych mieszkańcach Zakrzówka i okolic w 1899 r. otworzono w osadzie Gminną Jednoklasową Szkołę Elementarną.
       Na przełomie XIX i XX w. ludność gminy Zakrzówek była zróżnicowana pod względem narodowościowym i wyznaniowym. Istotną rolę w kształtowaniu się składu społecznego tutejszego środowiska odegrali przedstawiciele obcego kapitału. Pod koniec XIX stulecia syn generała Trepowa - Kazimierz (spadkobierca donacji), za zgodę na parcelację dóbr majoratowych zobowiązał się do utworzenia w Zakrzówku parafii prawosławnej. Sprowadzono wówczas 60 rodzin z terenów wschodnich, dla których w latach 1899-1900 wybudowano cerkiew. Dwa lata później (w 1902 r.) na posiadłości właściciela cukrowni Markusa Sachsa stanął dom modlitwy dla ludności żydowskiej.
       W czasach pierwszej wojny światowej przez tereny nad górną Bystrzycą trzykrotnie przetoczył się front rosyjsko-austriacki, pozostawiając po sobie wiele żołnierskich mogił oraz duże zniszczenia materialne.
       Dwudziestolecie międzywojenne przyniosło odrodzenie lokalnego życia społeczno-politycznego, gospodarczego i kulturalnego. Rozbudowie uległa sieć szkolnictwa powszechnego w gminie. Po przejęciu w 1922 r. Cukrowni „Zakrzówek” przez Spółkę Akcyjną (której założycielami byli spadkobiercy majątku Markusa Sachsa), wybudowano tu bocznicę kolei normalnotorowej oraz trakcję wąskotorową, łączącą fabrykę z ziemiańskimi plantacjami buraków cukrowych w Józwowie oraz Woli Gałęzowskiej. Upadek cukrowni w 1932 r., spowodowany ogólnoświatowym kryzysem gospodarczym, zaważył na osłabieniu rozwoju gminy w okresie późniejszym.

WG pewnej mądrej ksiązki, Borkowizna była stacją o pełnym zakresie czynności ekspedycyjnych, Sobieszczan nie było jeszcze w 1921 roku,czyli przystanek otworzono na raptem dwa lata? Ciekawe czy bilety sprzedawali

Witam. Jestem mile zaskoczony, że kogoś jeszcze takie rzeczy interesują. O starej odnodze linii kolejowej słyszałem już dość dawno. Na tę stronę natknąłem się szukając innych "regionaliów". Dorzucę swoje "trzy grosze" na temat przebiegu linii Rozwadów-Lublin: tory zaznaczone są na mapie K.U.K 1:75000 (na arkuszu Turobin - Zone2 Col XXVII (z 1915 r.) -  i na "zbiorówce" Lublin i okolice (z 1917 roku), którą znalazłem na stronie www.mapywig.org.pl.

Dziękujemy