Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

chrisfox napisał:

Jedna - całkiem nieodkrywcza - uwaga. Urzekło mnie, wcale chyba nie takie oczywiste, zestawienie mordu katyńskiego ze sprawą krakowskich profesorów. Takie niby odległe a tak ładnie zagrało...

Tak, to rzeczywiście ciekawe zestawienie i dające do myślenia. Czy to była wspólnie zorganizowana akcja niszczenia polskiej inteligencji - całkiem możliwe. Narada w Zakopanem i te rzeczy ...

Co do filmu, moim zdaniem on w ogóle nie jest właściwie o Katyniu - to raczej konfrontacja pewnych postaw życiowych, a ponieważ moim zdaniem usprawiedliwia postawy mi obce, zupełnie mnie ten film nie przekonał. Oczywiście scena mordu jest wstrząsająca, ale sam fakt ma taką wymowę, że inna ta scena być nie może. I ... to wszystko. Mało, jak na film o Katyniu

A film po Powstaniu Warszawskim (wiecie który), to już chyba nie zostanie zrealizowany. Wyrolowano naszego kolegę

Ostatnio edytowany przez emaus (19.05.2008 22:58:23)

emaus napisał:

A film o Powstaniu Warszawskim (wiecie który), to już chyba nie zostanie zrealizowany. Wyrolowano naszego kolegę

Nie, żebym tego się spodziewał. Jednak zdziwiony też jakoś nie jestem. Przyszło dwóch gostków z jakiejś wioski na południu i będą nam tu mieszać? Nie użyję słów, które mi się cisną...

Jeanne napisał:

dlaczego tytuł jest "Katyń", który jasno sugeruje o czym będzie film? Mianowicie o ludobójstwie, a nie o rodzinach ofiar

Tytułu bym się nie czepiał. Nie czepiam się też sposobu ujęcia tematu (rozłożenia akcentów - przesunięcia nacisku na przeżycia tych, co w kraju). To dla mnie całkiem ciekawe ujęcie - Katyń oglądany stąd: tak, jak go widzieliśmy - bo film o samym mordzie bardziej by mi się kojarzył z - dość w istocie bezbarwnymi, sztampowymi - rekonstrukcjami w stylu tego wczorajszego czegoś o Anodzie. Opowieść o znanym wydarzeniu nie jest w stanie zaskoczyć treścią - bo ją wszyscy (to taki zwrot grzecznościowy, proszę się nie czepiać ) znają. Mogłaby natomiast wnosić coś interesującego od strony formalnej - i tu, w "Katyniu", została chyba podjęta taka próba. Czy ona się powiodła? Jak dla mnie, bez rewelacji. Całkiem niezły film. Wybitny chyba nie.

Sposób niezły, ale nie porywa (to moje zdanie). Nie wstrząsa tak, jak powinien. Wciąż sowieckie zbrodnie na Polakach gdzieś tam wloką się w ogonie za niemieckimi. A tego nie mierzy się w sztukach, kilogramach, czy inszych metrach sześciennych popiołu. Kto niszczy jedno życie, zabija cały świat. To oczywiście temat znacznie rozleglejszy, niż tylko recenzowanie tego akurat filmu. Ciągle - sam to tak odbieram - mamy gdzieś głęboko takie przekonanie, że jednak Rosjanie odrobinkę byli od Niemców lepsi - no, przynajmniej mniej źli. W końcu, oni nas "wyzwolili". W moim przypadku można to łatwo wytłumaczyć - w końcu jestem homo sovieticus - ale i inni, młodsi, chyba też mają podobny problem. A może nie?

Hmmm .... Ja wprawdzie jestem starsza, a nie młodsza, ale absolutnie nie mam takiego problemu i dla mnie zbrodnie sowieckie niczym się nie różnią od niemieckich poza techniką wykonania. Może nawet te sowieckie gorsze, bo maskowane hipokryzją, tak że wielu ludzi się na to nabiera w sposób, jaki przedstawiasz. A szkopy - jak zwykle - po prostu brutalnie i siłą, więc wszystko jasne
W dodatku Rosjanie niewolili nas nie przez 6 lat, ale przez prawie 50. Co gorsza Rosjanom udało się w nas zabić duszę, a Niemcom - ani trochę. Ja bym tam wolała nie istnieć fizycznie, niż istnieć bez duszy. A ta dusza ...  to se ne vrati ....

Hm, mnie to trochę przypomina próbę odpowiedzi na pytanie "kogo kochasz bardziej: tatusia, czy mamusię?". Oczywiście, można starać sie na nie odpowiedzieć, ale ta odpowiedź będzie wybitnie subiektywna i zabarwiona charakterem odpowiadającego (w zależności czy tata był na barykadzie, czy w Kazachstanie i czy samemu oglądało się Klossa i bawiło w Niemców i Polaków, czy już nie). Dla mnie obie strony próbowały nas zniszczyć (zabijać duszę Ruscy zaczęli chyba dopiero jak byliśmy już cali ich, wcześnie imali się sprawdzonych, prostych metod) i dlatego uważam tylko, że byli źli. Bez oceny którzy byli gorsi, bo wątłe i niepewne są takiej oceny podstawy. Po Pianiście kroiłbym szkopów, po Katyniu - sowietów. I co tu wybrać?

Przypomina mi się jak Lanckorońska pisała o różnicy między okupacją sowiecką i niemiecką. Ona to ujęła następująco: jesli chodzi o okupację niemiecką - wiadomo było kto był wróg, a kto nie, zaś przy sowieckiej pojawiał się już zamęt...

To prędzej świadczy o odwadze. Nie dawałbym szkopom bonusa za rozpoczęcie wojny bez wypowiedzenia, żywe tarcze przed czołgami i masowe egzekucje cywilów.

Przy tym wszystkim - także i owej nieszczęsnej posocjalistycznej podświadomości - nie mam wątpliwości, kogo nie lubię bardziej. Owszem, Rosji (Rosji, nie Rosjan). Również za to, co mi ichni pachołkowie do głowy wbijali (ba, wbili, całkiem nieźle) przez ładne dwadzieścia parę lat. Moich bliskich wymordowali Niemcy, ale dla mnie to tamta zaraza była gorsza.

A propos czerwonych i brunatnych zbrodniarzy, to  mi się ten obrazek spodobał: